BEN,
Canım sıkkınken uyumayı öğrendim,beni tanıyanlar inanmayacaklar ama sessiz kalmayı öğrendim. Anladım ki ”aÄŸaç yaÅŸken eÄŸilir”, ne öğreteceÄŸim ellisini ge…çmiÅŸe? Diyerek susmayı ve kaçmayı öğrendim. Kavga etmeyi iyi bilirim de sonra hep ne yaparsan yap,karşıdakinin haklı olduÄŸunu öğrendim !
Sevmeyi öğrendiğimde herkesin nefret etmeyi daha iyi becerdiğini öğrendim.
Gördüm ki ne zaman dinginleştiriyor hayat seni; o vakit de ölüyorsun öğrendim.
Kemal Sunal’ a güldürdü en çok beni hayat, bir tiyatro oyununda aÄŸladım en fazla; hayatsa düşündürür hala..
Güçlü kalmayı öğrendim,kafa tutmayı..Martılar simidi severler aşıkları değil,anladım.
Lüks yerlerde garsonlar takım elbise giyer,paran varsa vale kapını açar.
Ama ben, her seferinde ucuz kot pantolonlar giyen garsonların servis yaptığı yerlerde yemek yemenin keyfinin başka yerde yaşanmayacağını öğrendim.
kendini yaşamanın anne olmakla dahi eş değer olmadığını öğrendim. Çocuklarının babası vardı, halbuki fiilen hem ana hem baba olsam da gerçekte yalnızca kendimin annesi olduğumu öğrendim.
Erken anne olursan onlarla büyür,gelişirsin dedi periler kulağıma; onlarla anlaşmayı öğrendim.
Düzenim bozulmasın diye aşktan kaçmayı öğrendim. İşin yoksa makyaj yap , parfüm sık , bunları sadece kendim için yapmayı öğrendim. Sigaraya zam getirip duruyorlar tutunacak dal bırakmıyorlar adama ; öğrendim..
Aşık oldum,sevildim ,tapılan kadın oldum,ölümün en kötü ayrılık olduğunu öğrendim.
Gök kuşağından indim. Yerdeyim. Bütün renkler ellerimde şimdi. Hayat duvarlarını istediğim renge boyamayı öğrendim. Gündüz gözü nemli gözlerimle bilmem kaçıncı devrimi yaşıyor hislerim.